Historia - Dom Pomocy Społecznej w Tarnowskich Górach

Przejdź do treści
Historia
       Ludzkie cierpienie było przyczyną powstania obecnego Domu Pomocy Społecznej w Tarnowskich Górach. W pierwszej części Kroniki Zgromadzenia Sióstr Boromeuszek (1863 – 1900) wspólnoty tarnogórskiej można znaleźć informacje dotyczące powstania
i przekształcania się Domu łącznie z jego przeznaczeniem i zmieniającą się nazwą Domu, w zależności komu miał służyć za schronienie.
Zawsze jednak był to Dom otwarty na zmieniającą się rzeczywistość w Polsce.

       Od roku 1863 aż do czasów I wojny światowej, zadaniem sióstr było nauczanie i wychowanie młodzieży żeńskiej, prowadzenie żłobka
oraz pielęgnacja chorych poza domem.
Stopniowo, siostry zaczęły także przyjmować w swoim Domu samotne i chore panie,
które nie były w stanie funkcjonować w warunkach domowych. W pierwszych latach istnienia Domu siostry same finansowały wszystkie potrzeby Domu
i podopiecznych. Podejmowały się różnych prac z zakresu szycia, haftu, naprawy bielizny, a także prowadzenia gospodarstwa, w którym hodowano drób i trzodę chlewną.

       W czasie II wojny światowej Dom nie zawiesił swojej działalności lecz jego administratorem został niemiecki urzędnik. Siostry nadal zapewniały opiekę potrzebującym kobietom.

       W 1950 roku władze państwowe na mocy Zarządzenia z dnia 23.01.1950 (Monitor Polski z 1950 r., Nr A-11, poz.112)
o likwidacji własności kościelnych przejęły Dom, który przeszedł pod zarząd Zrzeszenia Katolików „Caritas”.
Statutowym celem Zrzeszenia było prowadzenie działalności charytatywno – opiekuńczej.


       W czerwcu 1990 roku zostało rozwiązane Zrzeszenie Katolików „Caritas”.
W dniu 19 lipca 1990 roku zawarto umowę pomiędzy Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, a Zgromadzeniem Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza, reprezentowanym przez Przełożoną Generalną Zgromadzenia.

       Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym dom pomocy społecznej, aby mógł prowadzić działalność musi spełniać określone wymogi standaryzacyjne i uzyskać zezwolenie wojewody. W tym też celu opracowano program naprawczy dla Domu
i złożono wniosek o warunkowe zezwolenie na prowadzenie Domu.
Zezwolenie takie uzyskano 14 września 2001 roku.

       W dniach od 19 – 27 listopada 2008 roku została przeprowadzona przez inspektorów Urzędu Wojewódzkiego z Katowic kompleksowa kontrola wdrożenia w życie programu naprawczego. W jej wyniku Wojewoda Katowicki wydał bezterminowe zezwolenie na prowadzenie Domu Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza. Placówka została wpisana do Rejestru Wojewody pod nr: PSI/II/901414208
Kalendarium
1862
Etap rozmów [korespondencja] zmierzających do podjęcia przez Siostry posługi w Tarnowskich Górach.
27.09.1862

Zgoda Kurii Książęco – Biskupiej we Wrocławiu na powstanie placówki.
14.04.1863

Przybycie Sióstr do Tarnowskich Gór
s.M. Josephina Nidetzky z Nysy – przełożona
s.M. Ottilie Geyer z Trzebnicy
s.M. Marina Fuchs z Beneschau [zum] Unterrichtii
Podjęte przez Siostry posługi:
  • nauczanie młodzieży w Szkole Przemysłowej Żeńskiej,
  • prowadzenie ochronki dla dzieci,
  • pozadomowa pielęgnacja chorych
Tymczasowe zamieszkanie Sióstr na terenie szkoły
13.09.1863

Przyjazd Matki Generalnej Heleny Tichy i uroczyste wprowadzenie Sióstr do własnego domu. Uruchomienie żłóbka dziecięcego.
1868

Sprzedaż w/w domu ze względu na jego wielkie zagrzybienie i szkodliwość dla przebywających tam dzieci.
Zakup większego pojezuickiego domu dzięki uzyskanej przez Siostry zapomogi z Fundacji Dobroczynnej ks. Dziekana Markiefki
Objęcie przez Siostry nauczania w nowo wybudowanej w mieście szkole, a także w szkole średniej. Prowadzenie internatu dla uczennic tej szkoły.
1873

Kulturkampf – odebranie Siostrom prawa nauczania w szkołach,
a tym samym pozbawienie zasadniczych środków utrzymania.
1886

Sprzedaż domu pojezuickiego, który okazał się za mały na potrzeby prowadzonej działalności i zakup domu należącego do mistrza górniczego Edwarda Capella. TEN DOM TO ZAKŁAD ŚWIĘTEGO JÓZEFA, aktualnie nasz DOM POMOCY SPOŁECZNEJ
Ks. Proboszcz Wawretzko powierza Siostrom prowadzenie sierocińca,
w którym przeciętnie przebywało 15 dzieci.
1898

Śmierć pierwszej długoletniej przełożonej s.M. Józefiny, która przez 35 lat pracowała
w Tarnowskich Górach.
1913

Dobudowanie do domu dodatkowego skrzydła (na podstawie projektu z maja 1900r.)
28.10.1915

Zezwolenie Kurii Wrocławskiej na utworzenie kaplicy.
17.09.1917

Pozwolenie na otwarcie sierocińca przez Ministerstwo Wyznań Religijnych
i Oświaty (zajęcie dodatkowe obok pielęgnacji chorych i starszych osób).
13.07.1917

Uzyskanie zgody Biskupa Wrocławskiego na przechowywanie Najświętszego Sakramentu.
1920

Dar miasta w uznaniu zasług Sióstr przyznanie na własność parceli przylegającej
do ogrodu i parceli Sióstr
1921

Powstanie polskiego przedszkola, pierwsza profesjonalnie przygotowana przedszkolanka
s. M. Baldomira Cichy.
1923

Powstanie Polskiej Prowincji Sióstr Boromeuszek z Domem Prowincjalnym w Cieszynie.
1924

Na polecenie burmistrza l. Michatza Siostrom przydzielono stałą waloryzowaną subwencję na pielęgnację ubogich obywateli miasta w Zakładzie Św. Józefa, gdzie przebywało już 56 chorych.
W opiece pozadomowej przeciętnie w ciągu roku składano 375 wizyt.
1928

Posługa Sióstr :
  • przedszkole,
  • żłóbek dziecięcy,
  • opieka ambulatoryjna w Miejskim Domu Starców,
  • roboty ręczne,
  • poradnia: opieka nad matką i dzieckiem,
  • opieka pozadomowa,
  • zapewnienie opieki świeckim paniom emerytkom w Zakładzie Św. Józefa
1935-1938

Dalsza rozbudowa domu, w wyniku której uzyskano :
  • powiększoną kaplicę
  • cztery mniejsze pokoje mieszkalne
  • trzy duże sale na pracownie robót ręcznych
1938

Zatwierdzenie Regulaminu „Zakładu dla Starców”- Sióstr Boromeuszek w Tarnowskich Górach-Zakład Św.  Józefa przez Kurię Diecezjalną w Katowicach.
02.02.1936

Poświęcenie Drogi Krzyżowej.
1935-1942

Przełożoną wspólnoty była S. M. Stylita Rudzka, późniejsza Przełożona Generalna.
1939-1945

Czas okupacji :
  • opieka nad staruszkami w Zakładzie ŚW. Józefa
  • pielęgnacja pozadomowa
  • wypiekanie opłatków dla wszystkich kościołów w Tarnowskich Górach
  • wykonywanie sztandarów do kościoła.
1945

Otwarcie internatu dla młodzieży żeńskiej.
Obchody 25-lecia polskiego przedszkola.
Opiekę nad Zakładem Św. Józefa sprawuje Caritas Kościelny.
1950
Następuje likwidacja Caritasu Kościelnego, a Zakład Św. Józefa przejmuje Zrzeszenie Katolików Caritas (instytucja państwowa), które zmienia nazwę Zakładu na Dom Opieki dla Dorosłych „Caritas”.
1962

Zwolnienie Sióstr pracujących w przedszkolu.
Objęcie katechezy w parafii Św. Apostołów Piotra i Pawła i posługi kucharki na plebanii.
Troska o wystrój kościoła i czystość bielizny kościelnej.
1964

Zwiększenie liczby podopiecznych z 50 do 60.
Gruntowny remont budynku gospodarczego, w wyniku którego uzyskano 2 pokoje mieszkalne i sanitariaty.
13.10.1966

Pismo z Powiatowej Rady Narodowej informujące o zabraniu bez odszkodowania pola na rzecz Stowarzyszenia „Gwarek”.
01.01.1967

Decyzją władz nadrzędnych Dom Pomocy dla Dorosłych zostaje przekształcony na Zakład Specjalny przeznaczony dla kobiet z demencją starczą.
1979

Przebudowa i remont strychu w budynku głównym.
30.05.1990

Zawarcie Umowy między Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej, a Zgromadzeniem Sióstr Miłosierdzia Św. Karola Boromeusza, reprezentowanym przez Przełożoną Generalną Zgromadzenia. W wyniku zmian została zmieniona nazwa
na Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia.
24.10.1996

Kolejna zmiana nazwy Domu na DPS dla Osób Przewlekle Chorych ze Schorzeniami Układu Nerwowego.
Poświęcenie przez ks. Kazimierza Cieszanowskiego nowo wybudowanej windy w budynku głównym.
1998

Ze względu na niedostosowanie ostatniego piętra budynku głównego do wymogów prawnych rozpoczęto prace remontowo- budowlane:
  • podwyższenie i wyrównanie poziomu budynku o 43cm,
  • podmurowanie i wymiana wszystkich stropów.
2001

Podwyższenie o 1 piętro budynku bocznego i ocieplenie całego budynku styropianem, zainstalowanie windy osobowej.
Listopad 2008

Zatwierdzenie standaryzacji naszego Domu.
Wydanie przez Wojewodę Katowickiego bezterminowego zezwolenia na prowadzenie Domu Pomocy Społecznej dla Osób Przewlekle Psychicznie Chorych przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia Św. Karola Boromeusza.
<
 
>
Wróć do spisu treści